Friday, April 29, 2016

Met beleid




De kledingvoorraad van manlief zou ook wel eens flink uitgedund moeten worden. Maar helaas, hij wil niets wegdoen want wie-weet-komt-dit-ooit-nog-eens-van-pas!
Onlangs heeft hij weer een stel nieuwe shirts gekocht. Resultaat: de betreffende plank in de kast is zo vol dat er he-le-maal niets meer bij gepropt kan worden.

Nadat alle was weggewerkt is heb ik dus een stapeltje shirts die niet meer op de plank passen, ze liggen nu op een doos die voor de kast staat.
Ik weet dat er shirts wegkunnen, die passen gewoonweg niet meer. Maar hij moet het zelf doen! En het liefst zonder dwang! Want helaas, elke autist heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing. Bij deze heeft pushen absoluut een averechts effect.
 
Dus… vraag ik manlief heel voorzichtig: “Wil jij eens kijken of er op die plank kleren liggen die wegkunnen? De nieuwe shirts passen er echt niet meer bij…”
Ik krijg een zware zucht en “ja hoor” als antwoord. Vervolgens gebeurt er niets.
Ik wacht een week, tot een moment waarvan ik weet dat hij even niets belangrijks aan zijn hoofd heeft en vraag dan rustig: “heb je al eens naar die kleren op die volle plank gekeken?”
Antwoord: “Ja hoor, ga ik zo doen”. Ik zeg niets maar leg alvast een vuilniszak in het zicht zodat hij daar zijn spullen in kan doen.

Een poosje later gaat hij naar boven – alleen. Ik moet mezelf inhouden om niet achter hem aan te gaan. Dit moet hij echt zelf doen.
Weer later komt hij terug met een volle vuilniszak. “Hier. Klaar”.

 

Hij kijkt niet blij. Maar ik (inwendig) wel!
Met beleid en klein stapjes komen we er ook.

Friday, April 22, 2016

Het begin



Ik heb heel veel spullen en er zijn plekken in huis die erom schreeuwen om opgeruimd te worden, maar ik heb besloten om te beginnen bij wat volgens de boeken het meest eenvoudige is: de kledingkast.

Volgens Marie Kondo moet je alles groots aanpakken: alle kleren, schoenen, accessoires en alles wat daaronder valt ergens in huis op een grote hoop verzamelen en alles één voor één in handen nemen en bekijken. En dan alleen datgene houden waar je blij van wordt. Zie je het voor je?

Ja hoor, dat werkt bij mij dus echt niet. Ik heb heel weinig kleding waar ik BLIJ van wordt (heeft ook te maken met mijn lichaamsbouw). Mijn kleding is meer praktisch dan mooi.
Maar toch… door het lezen van Opgeruimd ben ik wel een beetje anders gaan denken en ik merk dat ik nu best wel makkelijker afstand kan doen van kleding die al jaren in de kast ligt.

Ik begin met één plank vol winterkleding en neem kritisch elk kledingstuk in handen en vraag mezelf af:
  • Wordt ik hier blij van?
    Jaja, het klinkt een beetje gek maar het helpt wel om kritisch na te denken.
  • Wil ik dit eigenlijk nog wel dragen?
  • Ga ik dit ooit nog wel dragen?
Alles waar ik nee tegen zeg verdwijnt in de zak voor de kringloopwinkel of de goede doelen kledingcontainer en binnen de kortste keren is de bewuste plank veranderd van een propvolle rommelige plank naar een plank met nog maar weinig kleding, maar wel kleding die ik allemaal regelmatig draag!

En omdat ik op dreef ben ga ik nog heel eventjes door met een laatje met kleine kledingstukken. Daar “woont” een verzameling zijden sjaaltjes die ik ooit gekregen heb maar never nooit ga dragen, ik ben nu eenmaal geen sjaaltjesmens. Dus hup, ook die gaan in de zak.

Na deze actie heb ik twee vuilniszakken klaarstaan om weg te brengen. Ik ben helemaal happy!

Friday, April 15, 2016

De inspiratie



Tijdens een van mijn struintochten op internet kwam ik dit luisterboek van Marie Kondo tegen. Marie Kondo is momenteel DE opruimgoeroe uit Japan. Ze heeft zelfs een speciale vouwmethode voor spullen ontwikkeld (Konmarie).

The Life Changing Magic of Tidying Up – een prachtige titel.

Het luisterboek is helemaal Engels gesproken maar het inspireerde me wel waardoor ik op zoek gegaan ben naar een Nederlandse versie.
In het Nederlands is er een papieren versie beschikbaar met een veel minder prachtige titel: Opgeruimd.

Hoewel ik geen enkel probleem heb met lezen op een e-reader vind ik het toch prettig om een ouderwets papieren boek te hebben wat ik als naslagwerk kan gebruiken.

De ideeën over opruimen van Marie Kondo vind ik af en toe best wel een beetje raar (wie bedankt nou zijn sokken voor het warm houden van je voeten voor je ze weg doet) maar het feit is wel dat ik nu met andere ogen naar mijn bezittingen kijk. Ik heb gemerkt dat ik na het lezen van Opgeruimd (weer) energie krijg om aan de slag te gaan.

Een paar tips uit het boek:

  • Begin met het opruimen (weg doen) van “makkelijke” spullen, zoals je eigen kleding 
  •  Zorg dat alles een vaste plek heeft (of krijgt) 
  •  Ruim niet op voor een ander – oftewel: doe geen spullen van een ander weg
En dus ga ik niet opruimen voor manlief maar beperk ik me voorlopig tot mijn “eigen” spullen.