Het begin

Ik heb heel veel spullen en er zijn plekken in huis die erom schreeuwen om opgeruimd te worden, maar ik heb besloten om te beginnen bij wat volgens de boeken het meest eenvoudige is: de kledingkast.

Volgens Marie Kondo moet je alles groots aanpakken: alle kleren, schoenen, accessoires en alles wat daaronder valt ergens in huis op een grote hoop verzamelen en alles één voor één in handen nemen en bekijken. En dan alleen datgene houden waar je blij van wordt. Zie je het voor je?

Ja hoor, dat werkt bij mij dus echt niet. Ik heb heel weinig kleding waar ik BLIJ van wordt (heeft ook te maken met mijn lichaamsbouw). Mijn kleding is meer praktisch dan mooi.

Maar toch… door het lezen van Opgeruimd ben ik wel een beetje anders gaan denken en ik merk dat ik nu best wel makkelijker afstand kan doen van kleding die al jaren in de kast ligt.

Ik begin met één plank vol winterkleding en neem kritisch elk kledingstuk in handen en vraag mezelf af:

• Wordt ik hier blij van?
  Jaja, het klinkt een beetje gek maar het helpt wel om kritisch na te denken.
• Wil ik dit eigenlijk nog wel dragen?
• Ga ik dit ooit nog wel dragen?

Alles waar ik nee tegen zeg verdwijnt in de zak voor de kringloopwinkel of de goede doelen kledingcontainer en binnen de kortste keren is de bewuste plank veranderd van een propvolle rommelige plank naar een plank met nog maar weinig kleding, maar wel kleding die ik allemaal regelmatig draag!

En omdat ik op dreef ben ga ik nog heel eventjes door met een laatje met kleine kledingstukken. Daar “woont” een verzameling zijden sjaaltjes die ik ooit gekregen heb maar never nooit ga dragen, ik ben nu eenmaal geen sjaaltjesmens. Dus hup, ook die gaan in de zak.

Na deze actie heb ik twee vuilniszakken klaarstaan om weg te brengen. Ik ben helemaal happy!