Ik wil heel erg graag mijn huis opruimen – en opgeruimd houden.
Dat wil ik al heel lang maar nu de
kinderen allemaal de deur uit zijn heb ik dat wat meer in de hand.
Nou ja, min of meer.
Want ja, daar is er nog manlief… degene
die pas geleden voor het eerst openlijk heeft durven toegeven dat hij eigenlijk
al zijn hele leven een autistische aandoening heeft. Een persoon die heel graag
verzamelt, en geen afstand kan doen van wat dan ook. En die het liefst alles
binnen een armlengte om zich heel wil bewaren….
Af en toe zit ik eens te struinen op
internet om uit te vinden of er een manier is die voor mij (ons) zou werken. En
overal pik ik een beetje kennis op. Ik kwam erachter dat kleine huisjes (tiny houses)
met zo weinig mogelijk spullen erin helemaal in zijn.
Zo’n klein huisje lijkt me wel wat want:
- Het kost heel weinig
- Schoonmaken is zo klaar
- Je hebt geen zolder of (en) schuur die volstaan met van alles en nog wat
- Omdat het weinig kost heb je minder geld nodig
- Dus je hoeft minder te werken
- En dan houd je weer meer tijd over om dingen te doen die je echt leuk vindt.
Maar ja, met een man zoals de mijne moet
je wel realistisch blijven en ik verwacht dan ook niet dat een klein huisje
voor ons geschikt zou zijn.
Dus ga ik proberen onze huidige
gezinswoning op te ruimen tot een niveau waar ik gelukkig van word.
No comments:
Post a Comment