Toen ik besloot om te gaan opruimen ben ik met eerst gaan inlezen,
op zoek naar tips en trucs hoe ik het proces het beste kon aanpakken.
Ik heb me ingeschreven voor nieuwsbrieven, en na verloop van tijd
ook weer uitgeschreven. Ik heb veel informatie verzameld, en die informatie
komt langzaam aan ook terug in de berichten die ik publiceer.
Ik heb ontdekt dat ik bezig ben met minimaliseren.
Minimaliseren is niet het hebben van zo weinig mogelijk spullen,
maar het vinden van een balans in de maar spullen die je zelf nodig hebt of die
je leuk/praktisch vindt. En dat kan voor iedereen heel erg verschillend zijn.
De een denkt bijvoorbeeld dat een vaatwasser niet in een
minimalistisch leven thuishoort, terwijl een ander daar juist heel erg blij van
wordt – je krijgt namelijk meer tijd om andere leuke dingen te doen.
Of iemand vindt een e-reader een fantastische uitvinding, terwijl
een ander helemaal blij wordt van gewone papieren boeken.
Het is een kwestie van keuzes maken en eerlijk zijn naar jezelf:
wat heb je echt nodig, en waar word je blij van?
Tijdens het boodschappen doen kwam ik een ouderwetse metalen
keukenweegschaal tegen. Zo eentje die tot 5 kilo kan wegen, en waar geen
batterijen in hoeven. Zoiets had ik altijd al willen hebben, dus ik heb hem
meegenomen.
Eenmaal thuis heb ik al mijn keukenweegschalen (ja, ik had er
meerdere) opgezocht:
- Eentje waar een batterij in moest, en die stuk was
- Eentje waar een batterij in moest, en die maar tot 2 kilo kon wegen
- Eentje van plastic waar geen batterij in hoefde, maar die vreselijk onnauwkeurig was en ook niet meer dan 2 kilo kon wegen
Die 3 oude weegschalen zijn nu op weg om gerecycled te worden.
De nieuwe weegschaal is best wel groot, dus ik moest ruimte maken in een keukenkastje.
Op een rustig moment heb ik het kastje met 3 planken drinkgerei
(glazen, bekers, mokken) en andere spulletjes zoals schaaltjes, waxinelichtjes
houders, rietjes, asbakken etc. opgeruimd.
Ik heb bijna een hele plank vrijgemaakt en een zak vol spulletjes staat klaar voor de
kringloop.
Er kan nog meer weg, maar dan moet ik het keukentrapje
tevoorschijn halen – dat doe ik wel weer op een ander opruimmomentje.
Nu staat de weegschaal mooi te pronken achter de glazen deurtjes
en ben ik weer blij.
