Minimaliseren

Toen ik besloot om te gaan opruimen ben ik met eerst gaan inlezen, op zoek naar tips en trucs hoe ik het proces het beste kon aanpakken.

Ik heb me ingeschreven voor nieuwsbrieven, en na verloop van tijd ook weer uitgeschreven. Ik heb veel informatie verzameld, en die informatie komt langzaam aan ook terug in de berichten die ik publiceer.

Ik heb ontdekt dat ik bezig ben met minimaliseren.

Minimaliseren is niet het hebben van zo weinig mogelijk spullen, maar het vinden van een balans in de maar spullen die je zelf nodig hebt of die je leuk/praktisch vindt. En dat kan voor iedereen heel erg verschillend zijn.

De een denkt bijvoorbeeld dat een vaatwasser niet in een minimalistisch leven thuishoort, terwijl een ander daar juist heel erg blij van wordt – je krijgt namelijk meer tijd om andere leuke dingen te doen.

Of iemand vindt een e-reader een fantastische uitvinding, terwijl een ander helemaal blij wordt van gewone papieren boeken.

Het is een kwestie van keuzes maken en eerlijk zijn naar jezelf: wat heb je echt nodig, en waar word je blij van?

Tijdens het boodschappen doen kwam ik een ouderwetse metalen keukenweegschaal tegen. Zo eentje die tot 5 kilo kan wegen, en waar geen batterijen in hoeven. Zoiets had ik altijd al willen hebben, dus ik heb hem meegenomen.

Eenmaal thuis heb ik al mijn keukenweegschalen (ja, ik had er meerdere) opgezocht:

• Eentje waar een batterij in moest, en die stuk was
• Eentje waar een batterij in moest, en die maar tot 2 kilo kon wegen
• Eentje van plastic waar geen batterij in hoefde, maar die vreselijk onnauwkeurig was en ook niet meer dan 2 kilo kon wegen

Die 3 oude weegschalen zijn nu op weg om gerecycled te worden. 
De nieuwe weegschaal is best wel groot, dus ik moest ruimte maken in een keukenkastje.

Op een rustig moment heb ik het kastje met 3 planken drinkgerei (glazen, bekers, mokken) en andere spulletjes zoals schaaltjes, waxinelichtjes houders, rietjes, asbakken etc. opgeruimd.

Ik heb bijna een hele plank vrijgemaakt  en een zak vol spulletjes staat klaar voor de kringloop.

Er kan nog meer weg, maar dan moet ik het keukentrapje tevoorschijn halen – dat doe ik wel weer op een ander opruimmomentje.

Nu staat de weegschaal mooi te pronken achter de glazen deurtjes en ben ik weer blij.

Kippetjes en broeden

Het is alweer een poosje geleden dat ik iets gepost heb. Ik heb naast mijn werk leuke dingen gedaan en ik heb een bewuste keus gemaakt om buiten werktijd minder op de computer bezig te zijn. Dat bevalt prima. Gevolg is wel dat ik ook minder frequent blog.

Eén van de leuke dingen (vind ik) is dat ik Jelle heb leren kennen.

Jelle is de initiatiefnemer van soChicken, een website met heel veel inspiratie op het gebied van onder andere opruimen, minimaliseren, bewust leven en gelukkig zijn.

Ik mag zijn manier van denken wel en ik heb me dan ook ingeschreven voor de nieuwsbrief en sinds kort ook voor de gratis 10-daagse e-mail minicursus (blei) voor een leuker leven.

De insteek van Blei is dat door de vragen aan jezelf te stellen je aan het denken gezet wordt over wat je wel en niet wilt met je leven - een beetje psychologisch effect eigenlijk. Opruimen en minimaliseren komen ook aan de orde.

Na de intro van de cursus heb ik nu les 1 ontvangen en wat blijkt: ook die enthousiaste soChicken goeroe heeft zich laten inspireren door diverse Japanse opruimgoeroe’s zoals Marie Kondo. Toch leuk om te weten.

Bij elke les krijg je een paar heel simpele opdrachten en je moet wat vragen beantwoorden.

Die vragen zijn er niet om door de "leraar" beoordeeld te worden, er is namelijk geen goed of fout. 

Ook krijg je geen enkele feedback, en er is geen community om tips en trucs te delen - helemaal niets.
Je moet alles alleen doen want je doet het namelijk alleen voor jezelf.

Zoals ik al eerder noemde, die vragen zorgen ervoor dat je gaat nadenken – een soort van brainstormen met jezelf – en dat is best interessant.

En verder… tussen mijn werk, de leuke dingen doen en het broeden op de antwoorden op de vragen uit de cursus, ga ik in een rustig tempo verder met opruimen. Elke keer een beetje.

Het opruimeffect

Manlief is een chaoot, zo eentje die altijd alles overal laat slingeren en dan een ander de schuld geeft wanneer hij iets niet kan vinden.

Ik heb manlief laten weten dat ik nu eindelijk wel eens een opgeruimd huis wil. Hij vindt het allemaal wel best, zolang hij en zijn spullen maar met rust gelaten worden.

We zijn nu een aantal weken verder en ik heb (en houd!) al diverse plekjes opgeruimd. En het heeft effect!

Ik ben begonnen met een plank in de kledingkast en ik heb –met beleid- ook manlief zover gekregen dat hij een plank opgeruimd heeft.

Zo gaat het steeds een beetje verder. Plekjes die eenmaal opgeruimd zijn kunnen makkelijk bijgehouden worden, het kost nu nog maar weinig tijd om even snel iets naar zijn eigen plekje te brengen.

Bijvoorbeeld: Er staat een dienblad op de salontafel met een paar schaaltjes. Losse spullen die op het tafeltje liggen (de afstandsbedieningen, leesbril, pakje papieren zakdoekjes) leg ik op het dienblad – die spullen gaan later op de dag naar hun vaste plekje. De post die normaal gesproken dagen op het tafeltje kon blijven liggen ruim ik meteen op. De spullen van manlief liggen nog wel op een grote stapel op de eettafel, die mag hij zelf opruimen.

Manlief staat het eerst op en laat het bed achter zoals hij eruit gestapt is. Als ik later dan hem uit bed kom trek ik altijd het beddengoed recht en doe de gordijnen open. Als manlief later opstaat blijft het bed dus de hele dag onopgemaakt en ook de gordijnen blijven dicht.

Tot voor kort.

Want als ik uit mijn werk kom en naar boven ga trek ik het beddengoed recht en doe de gordijnen open. Ook al is het vlak voordat ik naar bed ga. Een opgemaakt bed bevalt manlief kennelijk best goed want hij trekt nu ook het beddengoed recht en doet de gordijnen open. Weliswaar halfslachtig en niet zo strak als ik het doe, maar toch…. Het heeft effect!

De erfenis

De enige zekerheid die een mens in dit leven heeft is dat we allemaal een keer sterven. De een veel te jong, de ander veel later dan hem (of haar) lief is. Maar we gaan allemaal een keer. Dat is zeker.

En als het dan eenmaal zover is mogen de nabestaanden zich ontfermen over de erfenis – financiën en spullen die eerst van jouw waren. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat ze moeten uitzoeken waar alle papieren te vinden zijn als je de zaakjes (nog) niet op orde hebt….

Tja, de erfenis. Wat laat ik mijn nabestaanden na als ik er niet meer ben. En wat hebben ze eraan?

We gaan het nu niet hebben over geldzaken en papieren maar over feitelijke spullen.

Kijk eens door de ogen van een ander (nabestaande) naar de dingen die je nu bezit.

Wat gaat er gebeuren met al die spullen zoals keukengerei, tassen, dozen vol met wie-weet-komt-dit-ooit-nog-eens-van-pas spullen etc.?

En in mijn geval: wat moeten ze met al mijn quiltmaterialen zoals naaimachines, linialen, rolmessen, garen, patronen en best wel veel stofjes? Er is wel een andere quilter in mijn familie maar zij heeft een andere stijl en houdt van andere kleuren…

Het is goed om eens over na te denken wat er na je dood met je eigendommen kan gebeuren, en maak het bespreekbaar!

Veel mensen hebben wel iets in huis wat hun herinnert aan een dierbare. Bijvoorbeeld een foto, of die ketting die van oma geweest is.

Als je het moeilijk vindt om te beslissen of je iets toch nog een beetje langer wilt bewaren of niet, vraag je dan eens af wat je erfgenamen ermee zouden doen als je er niet meer zou zijn. Zouden zij er blij van worden, zouden ze het willen houden als aandenken aan jou? Of gaat het linea recta naar de kringloop – of nog erger, in de vuilnisbak?

Het antwoord op deze vragen kan je helpen bij je beslissing of je iets wilt bewaren of niet.

En als je denkt dat iemand iets leuk vindt, dan geef je het toch gewoon nu. Waarom wachten tot je er niet meer bent ?

Bewaartermijnen van papieren

Wanneer je aan de gang gaat om je papieren te sorteren is het handig als je weet wat je wel en niet moet bewaren. Want wat moet je nu echt bewaren, en hoe lang? Dat is lang niet altijd duidelijk.

Verderop een lijstje om je op weg te helpen. 

Een paar tips vooraf:

• Maak een foto of scan van belangrijke papieren. Als er iets gebeurt (er zal maar brand uitbreken) heb je in ieder geval iets om op terug te vallen. Je kunt die bestanden opslaan in "de cloud" of naar jezelf mailen (je zou zelfs een apart/extra gratis e-mailadres hiervoor kunnen aanmaken). Je kunt de bestanden ook op een usb stick kunnen zetten - die moet dan wel weer makkelijk bereikbaar zijn.
• Noteer voorin de map waarin de papieren bewaart hoe lang iets bewaard moet blijven.

Belasting (particulieren) – vijf jaar

Alle stukken die je hebt gebruikt bij de belastingaangifte, zoals:

• Jaaropgaven inkomen
• Jaaropgaven financieel (bankoverzichten digitaal als je aan internetbankieren doet, overzicht schulden en hypotheek)
• WOZ papieren
• Rekeningen van kosten die je opgevoerd het als aftrekpost
• Correspondentie met de belastingdienst
• Etc.

Papieren die je altijd moet bewaren

Onvervangbare zaken zoals:

• Diploma’s
• Contracten
• Stukken van de notaris
• Eigendomsbewijzen
• Trouwboekje, geboortebewijzen, doopbewijzen, adoptiepapieren etc.
• Garantiebewijzen – tot de garantietermijn afgelopen is, of je het artikel niet meer hebt
• Medische documenten zoals inentingsbewijzen

Papieren waarvan je altijd alleen de meest recente versie moet bewaren

• Pensioenoverzicht
• Verzekeringspolis
• Bewijs van inschrijving of lidmaatschap
• Vrijwaringsbewijs na verkoop van een voertuig

Papieren die je maar heel kort hoeft te bewaren

• Kassabonnen, voor het geval je toch iets moet ruilen – bewaren tot de omruiltermijn afgelopen is.

 Dit geldt ook voor de supermarkt! Het is mij al een enkele keer overkomen dat ik een paar dagen na aankoop een product opende wat (veel te vroeg) bedorven bleek te zijn.

Papieren die je kunt weggooien

Alle informatie die op internet te vinden is zoals:

• Handleidingen en gebruiksaanwijzingen apparaten
• Reclame
• Recepten

Heb je nog meer papieren die aan deze lijstjes toegevoegd zouden kunnen worden? Laat het me weten via een berichtje en ik zet ze erbij.