De enige zekerheid die een mens in dit
leven heeft is dat we allemaal een keer sterven. De een veel te jong, de ander
veel later dan hem (of haar) lief is. Maar we gaan allemaal een keer. Dat is
zeker.
En als het dan eenmaal zover is mogen de
nabestaanden zich ontfermen over de erfenis – financiën en spullen die eerst
van jouw waren. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat ze moeten
uitzoeken waar alle papieren te vinden zijn als je de zaakjes (nog) niet op
orde hebt….
Tja, de erfenis. Wat laat ik mijn
nabestaanden na als ik er niet meer ben. En wat hebben ze eraan?
We gaan het nu niet hebben over
geldzaken en papieren maar over feitelijke spullen.
Kijk eens door de ogen van een ander
(nabestaande) naar de dingen die je nu bezit.
Wat gaat er gebeuren met al die spullen
zoals keukengerei, tassen, dozen vol met
wie-weet-komt-dit-ooit-nog-eens-van-pas spullen etc.?
En in mijn geval: wat moeten ze met al
mijn quiltmaterialen zoals naaimachines, linialen, rolmessen, garen, patronen en best wel
veel stofjes? Er is wel een andere quilter in mijn familie maar zij heeft een
andere stijl en houdt van andere kleuren…
Het is goed om eens over na te denken
wat er na je dood met je eigendommen kan gebeuren, en maak het bespreekbaar!
Veel mensen hebben wel iets in huis wat
hun herinnert aan een dierbare. Bijvoorbeeld een foto, of die ketting die van
oma geweest is.
Als je het moeilijk vindt om te
beslissen of je iets toch nog een beetje langer wilt bewaren of niet, vraag je
dan eens af wat je erfgenamen ermee zouden doen als je er niet meer zou zijn.
Zouden zij er blij van worden, zouden ze het willen houden als aandenken aan
jou? Of gaat het linea recta naar de kringloop – of nog erger, in de
vuilnisbak?
Het antwoord op deze vragen kan je
helpen bij je beslissing of je iets wilt bewaren of niet.
En als je denkt dat iemand iets leuk
vindt, dan geef je het toch gewoon nu. Waarom wachten tot je er niet meer
bent ?
